رسانه‌ها از والتر ماتزاری به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی مربیگری در استقلال نام برده‌اند؛ مربی ۶۳ ساله ایتالیایی که در ۲ مقطع، گزینه اصلی پرسپولیس بود اما به ایران نیامد و هر بار بهانه‌ای تراشید تا زیر قول و قرارها بزند.
استقلال در موقعیتی پیچیده قرار دارد و اوضاع نامساعدی را تجربه می‌کند. در این روزها اوج بلاتکلیفی را در استقلال مشاهده می‌کنیم؛ نمونه‌اش مصاحبه‌هایی است که درباره آینده کادرفنی این تیم شنیده می‌شود. یکی می‌گوید عجله داریم، دیگری معتقد است فعلاً باید صبر کرد. از سوی دیگر، عضوی دیگر از هیئت‌مدیره مدعی می‌شود که اگر ظرف روزهای آینده با مربی خارجی به توافق نرسیم، گزینه‌های ایرانی را روی میز می‌آوریم.
این حجم از هرج‌ومرج را می‌توان در کنار نتایجی که استقلال در این فصل کسب کرده است؛ نتایجی ضعیف که ممکن است هرگز تکرار نشود. در این اوضاع آشفته، در رسانه‌ها می‌خوانیم که باشگاه استقلال به دنبال آندره‌آ استراماچونی است و قرار است برای مذاکره با او و همچنین والتر ماتزاری، مدیرعامل باشگاه راهی ایتالیا شود.
بحث استراماچونی فقط به دلیل فشار فضای مجازی مطرح شده، وگرنه این مربی مدت‌هاست که بیکار مانده و به تفسیر رقابت‌های فوتبال در ایتالیا مشغول است. استراماچونی پس از پایان همکاری با استقلال، تنها هدایت الغرافه در لیگ قطر را بر عهده گرفت که البته بعد از چند ماه، به دلیل نتایج ضعیف قرارداد پایان یافت.
این‌ها جدا از آن شکایتی است که استراماچونی علیه استقلال انجام داد و حتی می‌رفت که باشگاه ایرانی از حضور در چند تورنمنت محروم شود. این‌ها را می‌توان به حساب بی‌تعهدی باشگاه گذاشت که باید دستمزد مربی ایتالیایی را پرداخت می‌کرد. هرچند باید به سوی دیگر ماجرا هم نگاه کرد؛ مثلاً استراماچونی می‌توانست به باشگاه استقلال فرصت بیشتری بدهد.
از استراماچونی می‌رسیم به دیگر گزینه‌ای که باشگاه استقلال مد نظر دارد. والتر ماتزاری، سرمربی سابق ناپولی و اینترمیلان نام این مربی است. مربی ۶۳ ساله‌ای که هم ابتدای فصل و هم در نیم‌فصل مورد توجه پرسپولیس قرار داشت اما هرگز قراردادی با رضا درویش امضا نکرد.
درباره ماتزاری ناگفته‌های بسیاری وجود دارد؛ اینکه چطور چندین ماه پرسپولیس را سر کار گذاشت و فقط زمان را هدر داد. ماتزاری یک وکیل به نام فرانچسکو دارد که در مذاکرات نقش اصلی را دارد. مثلاً ماتزاری و فرانچسکو با پرسپولیس برای امضای قراردادی ۲ میلیون دلاری به توافق می‌رسیدند اما به‌صورت ناگهانی از سوی طرف ایتالیایی ۵۰۰ هزار دلار به مبلغ اضافه می‌شد.
در نهایت، پرسپولیس چند ماه طلایی را از دست داد و البته نتوانست این مربی ایتالیایی را استخدام کند. حالا گفته می‌شود استقلال، ماتزاری را به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی خود برگزیده است. مدیران استقلال اما نباید همان راهی را بروند که درویش رفت و به نتیجه نرسید. بهتر است آن‌ها در دام ماتزاری و فرانچسکو نیفتند و سراغ گزینه‌ای بروند که کمتر دردسر داشته باشد.
شنیده می‌شود ماتزاری از مدیران استقلال خواسته تا برای ادامه لیگ بیست و چهارم، دستیاران خود را به تهران بفرستد و سپس خودش از ابتدای فصل سکان هدایت تیم را بر عهده بگیرد. شرط و شروطی که نشان از ماجراهای بیشتری دارد.
اینکه چرا مدیران استقلال یک نام بزرگ می‌خواهند، سوالی است که پاسخ آن را نمی‌دانیم. شاید چون پرسپولیس، اسماعیل کارتال را استخدام کرده است. استخدام یک مربی، نیازمند رعایت چند آیتم است که متأسفانه در ایران اغلب رعایت نمی‌شود.
سبک بازی، ذهنیت قهرمانی، روش برخورد با بازیکن، خصوصیات اخلاقی و موارد دیگر همگی برای انتخاب یک سرمربی خارجی مهم است. همین رعایت‌نکردن نکات مهم و اساسی، در نهایت می‌تواند استقلال را وارد چالشی جدید کند؛ چالشی بزرگ در سالی که قهرمانی در لیگ از دست رفته و صعود به مراحل بعدی لیگ در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. هواداران می‌خواهند استقلال از چاله به چاه نیفتد.
